Siirtliler olarak, biz ticareti biliyorduk. Ağrıdan Vana, Bitlis’ten Hakkari’ye kadar çok geniş bir coğrafi bölgenin il ve ilçelerinde ticaret Siirtlilerin elindeydi.
Hatta köylerin ihtiyaçları bile Siirtli çerçilerin aracılığıyla temin ediliyordu. Bu yerleşim yerlerinde en büyük tüccarlar Siirtlilerdi.
Siirt’te bölgenin ticaret merkezi konumunda idi.
Asırlar boyu etkili olan bu durumdan günümüzde artık pek söz etmek mümkün değildir.
Çünkü son 50-60 yılda Siirtliler olarak bu ticari zekamızı adeta kaybettik. Bir çoğu ticari alanda birer deha olan Siirtliler gitti. Yerlerine günün ticari koşullarına ayak uyduramayan, artık patron ve belirleyici değil, emir alan işçi statüsündeki Siirtliler geldi.
Bunun somut örnekleri çok. En başta Siirtlilerin bu illerdeki bu ticari hâkimiyetlerini kaybetmeleridir.
İkinci bir örnekte Siirt’ten. Bu gün Siirt’in ekonomik potansiyeli her geçen yıl daralmıyorsa bile yeteri kadar bir gelişme göstermiyor.
Bir başka önemli örnekte Siirtli tüccarların adeta kabuklarına çekilmiş olmalarıdır.
Bu gün Siirt’in bırakın ülke genelini bölge geneline hitap eden ve bu yerlerde pazar payı kapan firmamız yok.
Basit bir örnek. Allah muvaffak etsin Batmanın Kozluk ilçesinde genç bir girişimci çiğ köfte imalat tesisi kurmuş.
Burada günde bir ton çiğ köfte imal edip, ambalajlı bir şekilde bölge genelinde pazarlamasını yapıyor.
Batman ve Mardin illerinde marka olmuş ve bölge genelinin yanı sıra ülke genelinde pazarlanan çok sayıda ürün ve firma bulunmaktadır.
Peki biz neden bu hale geldik? Ticari zekamızı neden kaybettik?
