Nöbetçi Eczaneler
Hani, muhterem devlet büyüklerimiz (İTİBARDAN TASARRUF OLMAZ) diye hikmetli bir vecize buyurmuşlar ya! Çok yerinde bir tespit! Gerçekten, itibardan tasarruf olmaz ve olmamalı.
Peki, itibarlı olmak için namuslu, dürüst, çalışkan, iş bilir olmak mı gerekir, yoksa PARA-PUL sahibi olmak mı!
İnanır mısınız, günümüzde insanların itibarının tek ölçüsü vardır. Kişinin itibarı, parası (malı-mülkü) kadardır. Paranın açamayacağı hiçbir kilit yoktur. Hani (PARAN KADAR KONUŞ) derler ya! Aynen öyledir. Namus, haysiyet, meziyet, bunların hepsi boş laflar. İster vurgun, ister talan, paran, malın-mülkün varsa, itibarlısın. Herkes önünde hürmetle kalkar, saygı ile eğilir!
Napolyon Bonapart’a mal edilen “Para para para” sözünün bir hikayesi var. Oxford Askeri Tarih Rehberi’ne göre Napolyon Savaşı sürdürmek için gerekli olan üç şeyin “PARA, PARA VE DAHA FAZLA PARA” olduğunu söylemiş. Yine Napolyon’a mal edilen bir başka söylem var. Kendisini İmparator ilan edince, ASİL bir aileden olmadığı şeklindeki söylentilere karşı, (BENİM AİLEMİN ASALETİ, BENİMLE BAŞLAR) demiş.
Para o kadar önemli ki:
PARA, PARA, PARA İLLEDE PARA PARA
VARLIĞI BİR DERT, YOKLUĞU YARA
nakaratlı şarkısı bile var!
Şimdi, sözü dönderip dolaştırıp asıl konumuza getirelim. Devlet Babanın emeklisine biçtiği bayram ikramiyesi 4.000 TL. Yani, emeklinin itibarı 4 bin liradır. İnanır mısınız, tanımayan biri (işin nedir) diye sorunca “EMEKLİYİM) demeye utanıyorum. “Vah zavallı vah! Devletin asgari ücretten bile düşük maaş verdiği ve 4 bin TL Bayram ikramiyesine(!) mahkum ettiği biri” diyerek acımasından, hatta, kendisinden (BORÇ PARA) isterim korkusuyla yanımdan uzaklaşmasından korkuyorum. Bu bakımdan (NE İŞ YAPIYORSUN) diyenlere (EMEKLİYİM) demekten çekiniyorum.
Evet, (İTİBARDAN TASARRUF OLMAZ) diyen Devlet Baba, emeklisini işte böylesine itibarsızlaştırdı. 4 bin TL için (DAHA NE OLSUN) diyenlere ithaf olunur.
