Bir öğretmenler gününü daha kutlayacağız ve her 24 Kasım’da olduğu gibi bu yıl da öğretmenlerin peygamberlik mesleğini yürüten, eli öpülesi insanlar olduklarını anlatan mesajlar yayınlanacak, konuşmalar yapılacak ve makaleler yazılacak.
Devlet memuriyeti hayatının 22 yılını okullarda öğretmen ve yönetici olarak geçirmiş biri olarak bütün bunları dikkatle izleyeceğim. Öğretmenleri öven ve bir anlamda motive eden bu mesajları bir kenara bırakarak biraz da öğretmenlerin yetiştirilme yöntemlerine değinmekte yarar var diye düşünüyorum.
Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren öğretmenler mesleki motivasyonun üst derecede sağlandığı okullarda yetiştiriliyorlardı. Kendimden örnek vermek gerekirse öğrenim gördüğüm öğretmen okulunda birinci sınıftan dördüncü, yani son sınıfa kadar bizi hep öğretmen olacağız, meslek hayatımızın ilk yılları köylerde geçecek diye motive ediyorlardı. Hatta aile bilgisi adı altında sökük ve düğme dikme, ütü yapma ve basit bazı yemekleri yapma becerileri de kazandırılmaya çalışılıyordu. Yani her yönüyle kendimizi göreve başladığımız zaman karşılaşacağımız şartla hazırlıyorduk.
Bu durum 1970’lerin sonlarında öğretmen okullarının kapatılıp yerlerine eğitim enstitülerinin kurulmaya başlaması ile birlikte gevşemeye başladı ve günümüze kadar geldi. Günümüzde bilmem ne fakültesinden mezun olan ve kendi branşında iş bulamayanlar, bir yıllık bir formasyon eğitiminin ardından öğretmenlik yapma hakkını kazanıyorlar. Zekâsı da biraz iyiyse KPSS’yi de kazanıp öğretmen olarak göreve başlıyorlar ve ardından da sorunlar başlıyor. Çünkü öğretmenlik bedensel olmaktan çok duygusal bir meslek. O mesleği severek yapmadığınızda başarılı olamıyorsunuz. Bu durum bizim bölgemizde daha belirgin bir hale geliyor. Çünkü bu bölgeye atanan öğretmenler bir an önce gitmek için çaba harcıyorlar.
Özetle, eğitimde başarılı olmak ve öğretmenlerimizin mutlu olmalarını istiyorsak, öncelikle onların mesleki motivasyonlarını ve bu mesleği sevmelerini sağlamak gerekiyor.
Bu vesile ile eğitim hayatıma katkıda bulunan bütün öğretmenlerimi saygıyla anıyorum.
YORUMLAR