Yılda 52 hafta var.. Ancak bu 52 haftaya karşılık kutladığımız veya o konuya atfettiğimiz yüze yakın hafta ve günümüz var. Bu hafta da o konu ile ilgili bir sürü demeç verilir, açıklama yapılır ve bazı etkinlikler gerçekleştirilir ve ardından da o konu unutulur gider.
Bu haftalardan bir tanesi de engelliler haftasıdır.. Mayıs ayında 10 Mayıs tarihi itibariyle başlayan hafta, engelliler haftası olarak kabul edilir. Bu haftada engellilerin sorunları konuşulur, tartışılır. Engellilerin sorunlarının çözümü konusunda bir sürü sözler verilir.. Hepsi bu kadar.. Hafta biter her şey unutulur, gider. Bir sonraki yıl aynı şekilde o haftada bozuk bir plak gibi aynı veya benzer söylemler tekrarlanır.
Gerçekten de engellilerin durumu özellikle ilimizde içler acısı bir durumda.. Bir an için kendinizi yürüme veya görme engelli biri olarak hayal edin ve Siirt’in cadde ve sokaklarına çıktığınızı düşünün. Kaç metre ilerleyebileceksiniz? Daha attığınız il adımda ya düşüp bir yerinizi kıracaksınız ya da bir yerinizi çarpacaksınız.
Gerçekten de durum hiç iç açıcı değil.. Kentin çarpık yapılaşmasına paralel olarak cadde ve sokaklarımız da çarpık. Yükseklikleri birbirine denk olmayan kaldırımlar, kaldırımların üzerinde hiçbir işaret ya da korkuluk konulmadan yapılan bodrum merdivenleri ve yine çoğu yerde esnafın yaptığı kaldırım işgalleri.
Düzgün akmayan bir trafik ve rastgele, daha doğrusu sürücüsünün canının istediği yerde yaptığı parklar bu şehirde yaya trafiğini zora sokuyor.. Sağlam hiçbir engeli olmayan insanlar için durum böyleyken bir de engellileri düşünün.
Yürüme engelli bir insan koltuk değnekleri veya tekerlekli sandalyesi ile bu şartlar altında nasıl dışarıya çıkabilecek? İster biraz nefes almak için olsun veya isterse ihtiyaçlarını karşılamak için olsun dışarı çıktığında onun içine düşeceği durumu bir düşünün.
Yukarıda belirttiğim gibi Mayıs ayında engelliler haftası kutlanıyor.. Bu kutlamalar çerçevesinde her yıl bir slogan belirleniyor. Birkaç yıl önce belirlenen slogan çok anlamlı ve hafızalara kazınacak cinstendi; “hepimiz birer engelli adayıyız.”
Temennim bu sloganı hem bireyler hem de özellikle yetkililerin unutmaması ve gereğini yapmak için harekete geçmeleridir.