ERDOĞAN-SİİRT- DEMİRKAZIK VE DİĞERLERİ

Genelde hangi konumda olursa olsun insanlar lidere yakın olmak isterler. Ya da en azından ters düşmek istemezler. Bu insanın yaratılışında olan bir duygu.

Bunu gerçekleştirmek içinde çaba harcarlar. Bu çaba belirli seviyede tutulup aşırıya kaçınmadan halk deyimiyle yapışkanlığa ve çeşitli Bizans oyunlarına dönüşmediği sürece de normal kabul edilebilir.

Son 20 yılda bu duruma ilişkin örnekleri çok sık bir şekilde gördük. Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın başbakanlık dönemi dahil her Siirt’e gelişinde bir hafta öncesinden Siirt, Batman ve Diyarbakır Havalimanlarına yapılan uçak seferlerinde yer bulmak mümkün olmuyordu.

İş peşinde, ihale peşinde, makam peşinde olan ya da herhangi bir nedenle Sayın Erdoğan’a yakın olmak isteyen çok sayıda hemşerimiz ve hatta diğer illerden vatandaşlar arzı endam eylerlerdi.

Kendilerini Sayın Erdoğan’a göstermek, dikkatini çekmek için adeta bin takla atarlardı. Siirt’e yatırım söz konusu olduğunda da bunların üst düzeyde olanları her türlü sözü de veriyorlardı.

Nasrettin Hocanın “yorgan gitti, kavga bitti “ fıkrasında olduğu gibi Sayın Erdoğan gider gitmez, gelenlerde sırra kadem basar, yatırım için verilen sözler havaya uçardı.

Bu gidiş gelişlerden yararlanan ve amacına ulaşan çok sayıda kişi de oldu. Kimi işini büyüttü, kimi ihale aldı, kimisi de arzuladığı makama kavuştu.

Sanırım bu durumdan faydalanamayan bir kişi var.  Bir zamanlar bu amaçla sık sık ilimize gelip hayranlığını dile getiren sosyetenin ünlü antikacısı Nil Hayal Demirkazık oldu. Siirt sevdası yoluyla o dönemde başbakan olan Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğana yakınlaşmak istedi. Ancak başarılı olamadı.

Tabii bu durumdan yararlanamayan bir de Siirt var. Bu kişiler her zaman ve yerde Sayın Cumhurbaşkanımızın etrafında kendi şahsi ikballeri için etten duvar ördükleri için Siirt bir türlü derdini anlatmaya fırsat bulamadı.

Hep ikinci planda kaldı.