Nöbetçi Eczaneler
Dün, Siirt Üniversitesi Merkez Kampusuna doğru giderken, hemen bitişiğinde yer alan Fevzi Çakmak İlköğretim Okulunun bahçesi gözüme çarptı. Cadde üzerindeki ihata duvarının bitişiğinden başlanarak bahçenin içine yeni bir binanın temelinin atıldığını gördüm. Atılan temelin, okula ek bina ilavesi olduğu düşüncesine kapıldım. Ek bina bile olsa, çocukların oyun alanlarını büyük ölçüde ellerinden alacak böyle bir yapılaşmaya kim nasıl müsaade etmiş, doğrusu kestiremedim.
Fevzi Çakmak ilköğretim okulu, Şehrimizin başarılı okullarından biri. Binin üzerinde öğrencisi olduğunu tahmin ediyorum. Peki, bu öğrenciler, teneffüslerde nerede oynayacak, stres atacaklar. Yeni yapılacak binaya da öğrenciler alınacağına göre, sayıları katlanacak öğrenciler için teneffüslerde nefes alma imkânı bile kalmayacak.
Milli Eğitim Bakanlığının yönergelerine göre, bir okulun bahçesinin, o okulda bulunan her öğrenciye 1,5 metrekare alan düşecek büyüklükte olması zorunludur. Yani, bin öğrencisi olan okulun bahçesinin 1500 metrekare olması gerekmektedir. Peki, yeni ek binayla bu okulda okuyan öğrenci sayısı ne kadar olacaktır. Bu durumda, teneffüslerde kişi başına düşen alan 30 santim bile olacak mı!
Okullarda, bahçe çok önemlidir. Hepimiz öğrenci olduk. Teneffüslerde, derslerin sıkıcı atmosferinden, okul bahçesine koşuştuk, oynadık, zıpladık. Bahçedeki voleybol, basketbol sahalarında top koşturduk, itiştik, kalkıştık, zaman-zaman dövüştük. Öğrenciler için teneffüslerin keyfi böyle çıkar.
Bir okulu bahçesiz bırakırsanız, öğrencileri teneffüse çıkarmanın bir anlamı da kalmaz. Teneffüs demek, hava almak, soluklanmak, derslerin yoğunluğundan stres atmak demektir. Siz öğrencilere hava alacakları bir alan bırakmasanız, ne demeye teneffüse çıkaracaksınız ki!
Yapılacak bir şey var. Daha temel atma aşamasındayken Fevzi Çakmak İlköğretim Okulunun bahçesine ek bir bina yapmaktan vazgeçmek. Bırakın, çocuklar teneffüste rahat bir nefes alsınlar!
