KAPILARI AÇMAKTA ÇOK GEÇ KALDIK!

Biz, millet olarak çok merhametli, çok insaniyetliyiz ya! Bunun tabii sonucu olarak Suriye’den gelen mültecilere ardına kadar kapılarımızı açtık. 5 milyon mülteciyi kabul ettik, yedirdik, içirdik, doyurduk. Avrupalı dostlarımız rahatsız olmasınlar diye, mültecilerin sınır kapılarımızdan Avrupa’ya geçmelerine karşı her türlü önlemleri aldık. Kendi halkımızı işsiz, aç, sefil bıraktık ama mültecileri kucakladık! Yemedik, yedirdik; içmedik, içirdik; giymedik, giydirdik. Sanki dünyanın düzeni sadece bizden soruluyor gibi şevkle ve heyecanla mülteciler için oluk-oluk paralar harcadık!

Bizim bütün bu yaptıklarımız, yine de Avrupalı dostlarımızın gözlerine gelmedi, bizlere yapılacağını vadettikleri desteği yapmaktan imtina ettiler. Suriye ile olan KUTSAL SAVAŞIMIZDA bizi yalnızlığa terk ettiler. Son olarak Suriye’den 33 şehit haberi daha gelince, kafamız taşa dank etmiş olacak ki, mültecilerin Avrupa’ya geçmeleri için sınır kapılarını ardına kadar açtık. Aklımızın başına gelmesi için, meğer 33 şehit vermemiz daha gerekiyordu. Suriye’den yeniden şehitler ve yaralılar gelince, mülteciler Avrupa ülkelerine gidebilsinler diye sınır kapılarını açtık ve (buyurun giden, gitsin!) dedik. İyi de yaptık! Ancak, kapıları açmakta çok geç kaldık. Mültecilerin, belki çok az bir bölümü Avrupa ülkelerine gidebilecekler. Avrupalılar enayi mi, 5 milyon mülteciyi kabul etsinler. Biz kapıları açtık ama onların da, mültecilerin kapılarından içeriye girmelerini önlemek için aldıkları tedbirler var. Mülteciler, öyle Türkiye’nin sınırından rahatça geçtikleri gibi, Avrupa ülkelerinin sınırlarından geçemeyecekler. Sonuç itibarıyla Suriyeli mülteciler Müslüman, milletimiz Müslüman. Yani, dini saikle bir acıma, bir dayanışma ruhu yine de vardı. Binlerce mülteci ölse, öldürülse Haçlı zihniyetinin sahipleri olan Avrupalının umurunda mı!

Evet, Suriye politikasıyla baştan itibaren baltayı kendi ayağımıza vurduk. Allah, milletimize sabır, yöneticilerimize de akıl ve feraset ihsan eylesin. Âmin!