KIŞ MEVSİMİNE GİRERKEN

Sonbaharı geride bırakıyoruz. Havalar soğudu. Artık Siirt içinde kış geliyorum diyor.
Her kış mevsimi öncesinde geçmiş yıllarda ki kış hazırlıkları gözümün önünde canlanıyor.
İnsan ne günlerdi o günler demekten alamıyor?
Ne hazırlıklardı? O hazırlıklar.
Kış hazırlıkları Mayıs ayında üzüm yapraklarının salamura yapılması ile başlardı. Çok ince güneşe tutulduğunda adeta şeffaf gibi görünen tayfi üzün yaprakları alınır, bir güzelce dizilerek tuzlanır ve toprak küplere doldurulurdu.
Bunu peynir tuzlama takip ederdi. Mayısın ortalarında başlayan peynir tuzlama işlemi ağustos ayına kadar devam ederdi.
Eylül ayı başlarında odun kömür temin etme telaşı başlardı. Tonlarla odun satın alınır. Evin önünde motorlu testere ile kestirildikten sonra evin uygun bir köşesine istif edilirdi. Son yıllarda buna kömürde eklendi .
Yine bu ay içinde bağ bozumu yapılır. Pestil, kuru üzüm ve tatlı sucuklar yapılırdı.
Ekim ayı kışlık zahirenin stoklandığı aydı. Buğday alınır, dev kazanlarda haşlanır ve kurutulmaya bırakılırdı. Daha sonra eve getirilen seyyar değirmenlerde öğütülürdü.
Yıl boyunca tüketilecek olan yüzlerce kilo pirinçte bu ayda alınır. Taş ve benzeri yabancı maddeler ayıklandıktan sonra saklanırdı.
Kışa ilişkin son hazırlık et teminine ilişkin olandı. Kış aylarında kasapların tamamına yakını kapalı olduğu için tüketilecek etler de önceden temin edilirdi.
Önce ailede ki birey sayısına uygun olarak bir kaç baş koyun eti alınır ve evde dev kazanlarda kavurma yapılırdı.
Bunu yine evde doldurulup hava alan ancak kedilerin ulaşamayacağı bir yere asılarak iyice kurutulması sağlanırdı.
Son hazırlık olarak et tuzlamaydı. Koyun etleri kemiklerinden sıyrılarak iyice tuzlanır ve yine toprak küplere bastırılırdı.
Bu arada yaprak, peynir ve etler evin daha serin olan bodrumlarında saklanırdı.
Bir soru günümüzde bunların hangilerini yapıyoruz?