TÜKETİCİ VAMPİRLER!

Eskilerde sevilip, sayılmak, hürmet görmek, saygı duyulmak, kişilerin hal, hareket ve davranışları iyi insan olmaları ile ilgiliydi.

İyi olanlar değer görürdü.. Zekilik, çalışkanlık, yardımseverlik ve özel yeteneklere sahip olmak, aranan adam anlamına gelirdi.

Kimsenin parayla pulla işi olmazdı.. Evinde yiyecek ekmeği var mı, kışlığını hazırladı mı gerisi çok önemli değildi.. İnsanlar; tutumlu, kanaatkâr, paylaşımcı, yardım severdi.

Ülkemizde tüketmek tam anlamıyla Turgut Özal’lı dönemlerde  başladı.. Tüketilecek, tükettikçe de ekonomi canlanacak ve ekonomi canlandıkça da ülkede “birileri” para kazanacaktı.

Bu milletin asıl hikâyesi böyle başladı ve hep tüketti..Tüketmek de yetmedi.. Daha fazla tüketilmeliydi ve öyle de yapıldı.. Lüks arabalar, pahalı evler, elektronik makineler, en son çıkmış cep telefonları, bilgisayarlar.. Hiçbir şey sonsuz ve sınırsız değildir.. Üretmeden tüketmek ise tam bir yıkımdır.

Üreteceksiniz, lükse ve israfa kaçmadan ihtiyacın kadarını da tüketeceksiniz.. Ülkendeki insanları hatta dünyadaki tüm insanları düşünerek yapacaksınız bu işi.. Kaynakların kıt, ihtiyaçların sınırsız olduğunu bileceksiniz, bu nedenle insanın nefsinin bir sınırının olması gerektiğinin de bilincinde olacaksınız.

Türkiye’mizde aşırı tüketimle gözleri körleşen siyasilerimiz, gereken yerlere ahlak duvarları çekmeyi bilemediler.. Evet, tam da öyle oldu ve milletimiz aç gözlü siyasetçilerimizi bir türlü doyuramadı, ya da onlar doymak bilmediler!