“KADININ ADI YOK”

Duygu Asena’nın yazdığı “KADININ ADI YOK” kitabını okudunuz mu bilmem. “8 Mart Dünya Kadınlar Günü.” Gerçekte, hala adı olmayan kadınları konuşmalarla, yazılarla ön plâna çıkaracak ve her yıl olduğu gibi yine riyakârlıklar yapacağız. Kadınlar, tarih boyunca ezilmiş ve bütün toplumlarda ikinci sınıf insan muamelesi görmüşlerdir. Fiziki güç üstünlüğü sebebiyle erkekler hep kadınlara egemen olmuş ve maalesef hala egemenliklerini sürdürmektedirler.

Kadınlar için “Saçı uzun, aklı kısa!” diyenler kimlerdir. “Kadının karnından sıpayı, sırtından sopayı eksik etmeyeceksiniz!” vecizesi(!) kimlere ait!

İşin gerçeği, 8 Mart Kadınlar Gününü kutlamamız da bir riyakârlıktan ibaret. “Çağdaş bir toplum olduk. Kadınlarımıza kıymet veriyoruz!” desinler diye yapıyoruz bütün bunları. İnanarak değil! Yani, birbirimizi kandırıyoruz. Halâ kız çocuğu doğduğu zaman suratını asanlar, erkek çocuğu doğduğu zaman “erkek adamın, erkek çocuğu olur!” diyenler bizim toplumun insanları değil mi!

Peki, hor ve hakir gördüğümüz kadın kimdir. Kadın, bizi dünyaya getiren annemizdir. Bacılarımız, kızlarımız, gelinlerimiz, halalarımız, teyzelerimiz, büyük annelerimiz kimler. Onların hepsi kadın!

8 Mart dünya kadınlar günü ya! Bunun için dünyanın ve ülkemizin birçok yerlerinde de etkinlikler düzenlenecek. Dileriz ki, düzenlenen bu etkinlikler zaman içinde de olsa kadınların gerçek değerini bilmemize yol açar ve “KADININ ADI YOK!” deyimi, “KADININ ADI VAR” olarak değişir. Böylece, Kadınlar, toplumda gereken konuma gelerek ikinci sınıf insan muamelesi görmekten kurtulurlar.

“8 Mart Dünya Kadınlar Günü” nereden geliyor diyenler için de olayın tarihçesini anlatarak, satırlarımızı noktalayalım:

8 Mart 1857’de ABD’nin New Yorkkentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın 129 işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 100 bini aşkın kişi katıldı.

26-24 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka’nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart’ın “Internationaler Frauentag” (International Women’s Day – Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisini getirdi ve öneri oybirliğiyle kabul edildi.

İlk yıllarda belli bir tarih saptanmamıştı ve değişen tarihlerde fakat her zaman ilkbaharda anılıyordu. Tarihin 8 Mart olarak saptanışı 1921’de Moskova’da gerçekleştirilen 3. Uluslararası Kadınlar Konferansı’nda gerçekleşti.Birinci ve İkinci Dünya Savaşı yılları arasında bazı ülkelerde anılması yasaklanan Dünya Kadınlar Günü, 1960’lı yılların sonunda Amerika Birleşik Devletleri’nde de anmaya başlanmasıyla daha güçlü bir şekilde gündeme geldi. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 16 Aralık 1977 tarihinde 8 Mart’ın “Dünya Kadınlar Günü” olarak anılmasını kabul etti. Birleşmiş Milletlerin sitesinde günün tarihine ilişkin bölümde, kutlamanın New York’ta ölen işçilerin anısına yapıldığı yazılmamıştı.TÜRKİYE’DE 8

MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ

Türkiye’de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ilk kez 1921 yılında “Emekçi Kadınlar Günü” olarak kutlanmaya başlandı. 1975 yılında ve onu izleyen yıllarda daha yaygın ve yığınsal olarak kutlandı, kapalı mekânlardan sokaklara taşındı. “Birleşmiş Milletler Kadınlar On Yılı” programından Türkiye’nin de etkilenmesiyle, 1975 yılında “Türkiye 1975 Kadın Yılı” kongresi yapıldı. 12 Eylül 1980 Askeri Darbesi’nden sonra dört yıl süreyle herhangi bir kutlama yapılmadı. 1984’ten itibaren her yıl çeşitli kadın örgütleri tarafından “Dünya Kadınlar Günü” kutlanmaya devam ediliyor.